ΓΙΑΤΙ!......

(Δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

Έχουν περάσει μερικές μέρες από την δημοσίευση της επιστολής μου με τον τίτλο «ΕΛΕΟΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΦΥΓΕΤΕ!....».

Δεν σας κρύβω ότι δέχτηκα τηλεφωνήματα επιβραβευτηκά αλλά και πολλά επικριτικά (πιθανόν και πάρα πολλοί από εσάς να θέλατε να κάνετε το ίδιο).

Ας το κουβεντιάσουμε λοιπόν….

Η γραμμή και το σκεπτικό των επικρίσεων ήταν και είναι πως με τα γραφόμενά μου ευνοώ τον Αχιλλέα Μπέο.

Μου είπαν: «Μα κάνεις πλάτες στον αμόρφωτο!...στον τζογαδόρο!... στον κομπιναδόρο!... στον άξεστο!.... αυτόν που κάνει παρέα με όλα τα αποβράσματα!.... που μπήκε φυλακή!.....»

Καταρχήν δεν κάνω πλάτες σε κανένα, δεν το έκανα και δεν θα το κάνω, είναι μια πάγια τακτική ζωής.

Σαν νοήμων και ελεύθερος πολίτης παρατηρώ και περιγράφω τα συμπεράσματά μου, μακάρι να το έκαναν αυτό όλοι.

Δεν σας κρύβω λοιπόν πως όταν πρωτοεμφανίστηκε ο Μπέος στο ποδόσφαιρο, μου είχε κάνει πολύ άσχημη εντύπωση ο τρόπος συμπεριφοράς του, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η με έντονο τρόπο διεκδίκηση των συμφερόντων της ομάδας που αφέντευε!...

Με την πάροδο όμως των χρόνων και με όσα έχουν αποκαλυφθεί, τελικά ίσως τότε να ήταν ο μόνος τρόπος, να διεκδικήσει τα δίκια του (αν και προσωπικά δεν το επικροτώ) στον συγκεκριμένο χώρο και από τους συγκεκριμένους ανθρώπους.     

Μην ξεχνάμε άλλωστε, πως ζούμε σε μια χώρα που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βιώσει αδικίες και πολύ θα θέλαμε και εμείς να ξεσπάσουμε για να βρούμε το δίκιο μας. Γιαυτό και η συγκεκριμένη συμπεριφορά όταν εφαρμόζεται αποτελεί Ελληνικό ιδίωμα.

Φυσικά επαναλαμβάνω με τίποτε δεν επικροτώ την βία και ίσως τελικά αυτό να είναι και το ελάττωμα του Μπέου, από την άλλη και το άλογο του Μέγα Αλέξανδρου ατίθασο και βίαιο ήταν, αλλά μαζί του κατέκτησε τον Κόσμο.

Σε μια πόλη σαν τον Βόλο πρέπει να διαλέξουμε, θέλουμε τους υποκριτικά άψογα συμπεριφερόμενους για το θεαθήναι προκειμένου να διαφυλάξουν την θέση και τα προσωπικά τους συμφέροντα ή αυτούς που θα συγκρουστούν θα παλέψουν για τα συμφέροντά της πόλης.

Άποψή μου ήταν και είναι πως από την διαχείριση της πόλης αυτής εκείνο που έλειπε και λείπει, είναι η δράση, η διεκδίκηση, το κονταροχτύπημα.

Από λόγια και φαινομενικά καθώς πρέπει Κυριλέδες έχουμε χορτάσει.

Θα μου πείτε πως άλλα γράφω την μια και άλλα την άλλη, πως είναι δυνατόν να υποστηρίζω την ηθική της συμπεριφοράς και να δέχομαι την συμπεριφορά του Μπέου.

Αμ εδώ σας θέλω, ψάξτε…το, για τον Μπέο εκτός από τον οξύθυμο χαρακτήρα του καμία άλλη κατηγορία δεν έχει αποδειχθεί.

Μπήκε στην φυλακή γιατί πήγε κόντρα στο φαύλο κατεστημένο που δεν είναι άλλο από εκείνο που οδήγησε την χώρα στην οικονομική καταστροφή, εκείνο που αφήνει ελεύθερους τους καταχραστές, τους μιζαδόρους, τους εκβιαστές, αποκυήματα των αντιπαροχών του πλιάτσικου που έχει επιχειρηθεί (π.χ. Κοντομηνάς κλπ.).

Άτομα υπερφίαλα, που ο μοναδικός σκοπός τους ήταν και είναι ο παράνομος πλουτισμός, η ανήθικη προκλητική συμπεριφορά σε βάρος της χώρας και όλων μας, άτομα που ενεργούν υπόγεια και δεν προβάλλονται οι ίδιοι για να μην φθαρούν.

Βασικός του κατήγορος μπροστάρης και παρόλα αυτά αναπόδεικτος, ένας αμφιλεγόμενος χαρακτήρας, κατά την άποψή μου άτομο ντροπιαστικό για τον δικηγορικό κλάδο, δείγμα δικηγόρου που δεν έχει καταφέρει να πείσει ούτε τον εαυτό του για το ποιος είναι, τι κάνει και τι θέλει και παρόλα αυτά το σύστημα τον διατηρεί.   

Ο Μπέος είναι ένας κλασικός Λαϊκός τύπος της δεκαετίας του 70, αυτοδημιούργητος, πιστεύει στον εαυτό του, στο δίκιο του και προσπαθεί να επιβιώσει σε μια Χώρα βουτηγμένη στη σαπίλα.
Το όνομά του μέχρι σήμερα δεν έχει εμπλακεί ούτε σε υπεράκτιες -offshore εταιρείες μαύρου χρήματος, ούτε σε ένοχες υποθέσεις με εικονικά τιμολόγια, πλαστές κάρτες, δεν είναι σε καμιά βρώμικη λίστα, δεν έχει ασχοληθεί με το λαθρεμπόριο, ούτε καπηλεύτηκε λάβαρα και Ιστορικά κειμήλια (βλέπε Αγιά Σοφιά) προς  όφελος των ομάδων η των επιχειρήσεών του.
   
Παρόλο το κυνηγητό που υφίσταται και τις κατηγορίες που του αποδίδουν, έχει μια πολύ δεμένη οικογένεια δεν είναι μπλεγμένος σε προσωπικά σκάνδαλα και βασικά με ότι έχει ασχοληθεί, που δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, έχει πετύχει τουλάχιστον από αυτά που ξέρουμε.
Τζογαδόρος!.., μα η ζωή η ίδια είναι ένας συνεχής τζόγος σε όλες τις εκφάνσεις της. Ο καθένας προσωπικά τζογάρει όπου βρίσκεται και κινείται. Αλλά αν θέλετε και σε πράξεις και πεπραγμένα!... Τζόγος είναι και το να αλλάζεις παρατάξεις!... Τζόγος είναι και το να μπλοφάρεις να κρύβεσαι κοροϊδεύοντας!... Τζόγος είναι και το να προβάλεις αυτό που δεν είσαι, Τζόγος είναι και το να παίρνεις μίζες, Τζόγος είναι και το να κυβερνάς!... δίχως ικανότητες μόνο επειδή είσαι γόνος!....
 
Άλλωστε δεν είναι δυνατόν να κατηγορούμε κάποιον τζογαδόρο στην Χώρα που ένα από τα μεγαλύτερα έσοδά της, είναι αυτά που προέρχονται από τον επίσημο και πολύ άκομψα και απροκάλυπτα κερδοσκοπικά εκμεταλλεύσιμο Τζόγο.
Κομπιναδόρος….. άρα είναι ατόφιος Έλληνας, η κομπίνα σε αυτή την χώρα διδάσκεται από το ίδιο το κράτος και κρίνεται πάντα από το αποτέλεσμα. Δεν είναι πάντα απάτη μπορεί να είναι και νόμιμη, να είναι απλό έξυπνο ξεπέρασμα και τότε να ονομάζεται επιβίωση.   
Άξεστος…… παρέα με κοινωνικά αποβράσματα…… Σαν Αρχιτέκτονας δεν θα μπορούσα να έχω κάνει καριέρα αν έκανα επιλογή των ανθρώπων που κατά καιρούς συνεργάστηκα λόγω του επαγγέλματός μου. Είδα λοιπόν πως η εμφάνιση επείχε πολύ από τον πραγματικό χαρακτήρα των ανθρώπων, κατά συνέπεια όταν θέλεις να είσαι κοινωνικό άτομο δεν μπορείς να αποκλείσεις κανέναν. Η πείρα μου έχει αποδείξει πως πίσω από μια λερωμένη φόρμα μπορεί να κρύβεται ένας άγγελος και το αντίθετο μέσα στο άψογο κοστούμι ένας σατανάς.
Ο Μπέος λοιπόν για μένα είναι ένα πανέξυπνο και ταυτόχρονα αχαλίνωτο με ιδιόμορφο χαρακτήρα άτομο. Έχει την δική του φιλοσοφία που βασίζεται στο δίκαιο, την αμεσότητα και την δράση. Κάτι σαν την φωτιά, αν την αφήσεις ανεξέλεγκτη τρώει εξαφανίζει τα πάντα, αν όμως την έχεις υπό έλεγχο τότε είναι η καλύτερη πηγή ενέργειας.
Στο συγκεκριμένο αξίωμα που επιδιώκει, ο έλεγχος είναι ότι εκτός από την νομοθεσία, υπάρχει δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας και ότι τις αποφάσεις τις παίρνει το σύνολο.   

ΕΛΕΟΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΦΥΓΕΤΕ!.....

Ήθελε 25 χρόνια για να τελειώσει ο εικοστός αιώνας και εγώ γύρισα στον Βόλο, τελειώνοντας τις σπουδές μου στο εξωτερικό, με την νεανική επιθυμία (παρά τις έξωθεν προκλήσεις) να μείνω και να εξελιχθώ σε αυτόν.

Από τότε πέρασαν τα χρόνια, η ζωή έφερε τα ωραία, τα άσχημα, τα εύκολα, τα δύσκολα και φυσικά την αλλαγή.

Αλλαγή που οφείλεται εκτός από την πάροδο του χρόνου, στην πρόοδο, στην εξέλιξη, στην υγεία, στην διαχείριση των ευκαιριών.

Όλα αυτά συνέβησαν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν σύμφωνα θα έλεγα με κάποιον άγραφο κανόνα από τον οποίο θα έπρεπε (!..) φυσιολογικά να εξαρτώνται όλα και όλοι.. εμείς!...

Λίγο περίεργη εισαγωγή αναγκαία όμως γιαυτό που θα ακολουθήσει.

Γράφω λοιπόν για αλλαγή εννοώντας την φυσιολογική αλλαγή αυτή που συντελέστηκε (όπως!..) σε όλους εμάς, εκτός από μία, αυτή της άμοιρης πόλης του Βόλου!.... και κατ επέκταση της περιοχής που κατοικούμε.

Βόλος!.. μια πόλη περιβαλλοντικά από τις καλύτερες στον Κόσμο!.. σε μια περιοχή που παραπέμπει προκλητικά σε σκάνδαλο θείας δημιουργίας και παρόλα αυτά η πόλη αυτή συνεχίζει χρόνια τώρα να αντανακλά θλιβερή αίσθηση ανεξήγητης μιζέριας.

Αφού λοιπόν τα φυσικά στοιχεία δεν συντελούν δεν συμπράττουν με αυτό το φαινόμενο, η απλή λογική καταλήγει στο συμπέρασμα και παραπέμπει στον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή σε εμάς τους κατοίκους της και φυσικά και κατά κύριο λόγο στους ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ της, άντε!... ας τους πω ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ της.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν, μαζεύτηκαν μερικοί, σχεδόν όλοι από τους πάλε ποτέ μονίμως εναλλασσόμενους μεταξύ τους διοικούντες (…γνωστοί οι περισσότεροι, μερικοί και φίλοι και ας με συγχωρέσουν αν με αυτά που θα γράψω τους πικράνω…) και αποφάσισαν να συμπράξουν και να διεκδικήσουν για άλλη μια φορά την συνέχιση της αφάνειας, της καταστροφής.

Επιτέλους κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι, ο αυτοσεβασμός, η αξιοπρέπεια και το να κρατάς τα προσχήματα είναι μέσα στους κανόνες του φερ πλέι, το αντίθετο όταν ξεχνάς εύκολα τα λάθη σου που έβλαψαν, να αδιαφορείς για τις ατέλειές σου και να επαναλαμβάνεσαι, είναι προσβολή προς την κοινή γνώμη.

Η ζωή είναι, γεμάτη λάθη και επιτυχίες, το να παραδέχεσαι λοιπόν την ακαταλληλότητα (θα αποφύγω την λέξη ανικανότητα) δεν είναι ντροπή κάπου αλλού θα είσαι ικανός.

Πρέπει λοιπόν κάποιοι να καταλάβουν πως η πόλη δεν τους ανήκει, δεν είναι το μαγαζί τους και όλοι εμείς τα ράφια του (το έχω ξαναγράψει), επιτέλους ας ασχοληθούν με κάτι άλλο που ίσως το ξέρουν καλύτερα.

Τους έχουμε βαρεθεί, οι περισσότεροι είναι οι ίδιοι εδώ και πολλά χρόνια (τα πόστα τους άλλαζαν) και μάλλον έχουν στερέψει από ιδέες (αν τις είχανε ποτέ!...) που τελικά είναι αυτό που λείπει και χρειάζονται.

Τόσα χρόνια τι έκαναν, ας κάνουν ένα απολογισμό, το αποτέλεσμα θα είναι το ΤΙΠΟΤΑ!....

Φυσικά αναφέρομαι σε ιδέες πρωτοποριακές, ρηξικέλευθες, αντίστοιχες με το μοναδικό περιβάλλον που έχουμε την τύχη να ζούμε και όχι σε ιδέες τύπου εγκληματικών ποδηλατοδρόμων!..... κορυνών!....  

Δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδεολογίες τους, άλλωστε τόσα χρόνια τις έχουν καταπατήσει μόνοι τους.

Τους ενόχλησε που ένας άνθρωπος του τζόγου, του ποδοσφαίρου, κομπιναδόρος, του μαύρου μετώπου, των σκοτεινών κύκλων και των συμμοριών (χαρακτηρισμοί δικοί τους), μπήκε στα πόδια τους και φοβούνται πως κινδυνεύουν να χάσουν το παιχνίδι.

Αν τελικά κάποιος υπόδικος κατεβαίνει υποψήφιος, γιαυτό δεν τους φταίει κανένας, αν η υπάρχουσα νομοθεσία του το επιτρέπει ας την κατηγορήσουν.

Άλλωστε λένε πως ο Λαός ξέρει και κρίνει, ας τον αφήσουν λοιπόν να κρίνει.

Μήπως τα πράγματα όμως δεν είναι όπως παρουσιάστηκαν από τα κάποια γνωστά –άγνωστα συμφέροντα.

Κατηγορούν κάποιον από την εμφάνιση και την συμπεριφορά του, ας μείνουμε σε αυτά, γιατί για τα υπόλοιπα δεν έχει αποδειχθεί τίποτα.

Μόνο οι χώροι που κινούνται διαφέρουν, στους δικούς τους μετράει ο λαοπλάνος λόγος στον δικό του ο τσαμπουκάς, εξαρτάται από τους αποδέκτες να κρίνουν και βασικά το πεδίο εφαρμογής.

Για πολλούς άλλωστε από τους κατήγορους λένε διάφορα, θέλετε να τα πιστέψουμε;

Γίνεται αναφορά σε φουσκωτούς και μπράβους, σε τι διαφέρουν όλοι αυτοί από τους δυο-τρεις αστυνομικούς συνοδούς κάθε πολιτικού, πιθανόν και μερικών εκ των κατηγόρων. 

Στήσιμο παιχνιδιών δεν γίνεται μόνο στο ποδόσφαιρο, γίνεται και στην πολιτική, στην ανάθεση δημοσίων έργων, σε δημόσιους διαγωνισμούς, φαντάζεστε λοιπόν να γίνουν και εκεί ανακρίσεις και προφυλακισμοί;   

Τόσα χρόνια την σύμπραξη αυτή γιατί δεν την κάνανε, όταν η πόλη την είχε ανάγκη για πρόοδο; Τόσο σπουδαίος είναι ο αντίπαλός τους που ο φόβος του τους ενώνει; Μέχρι τώρα οι ανάγκες της πόλης δεν ήταν ικανές να τους ενώσουν;

Αντίθετα όλοι στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου πίσω από φρούδες ιδεολογίες (δημοκρατικές- προοδευτικές (;..) δυνάμεις) και από στείρες πολιτικές και κομματικές προκαταλήψεις, σε κάθε συνεδρία δίνανε μάχες για προσωπική προβολή πιθανόν και για ημέτερα συμφέροντα και κομματικούς θώκους.

Ήταν άλλωστε διάχυτη η εικόνα της αντιπαλότητας μεταξύ τους.

Αναρωτιέστε τι θα κάνουν αν και όταν κερδίσουν τις εκλογές; αν ο ερωτάς τους αποδειχθεί πρόσκαιρος.

Όλα αυτά τα γράφω σαν ένας απλός πολίτης αυτής της δύσμοιρης πόλης.

Έχω βαρεθεί, κουράστηκα όπως νομίζω και οι περισσότεροι, να ακούω μεγαλοστομίες και τίποτα περισσότερο, να καταλαβαίνω πως με κοροϊδεύουν.

Θέλω και εγώ να ζω ανθρώπινα, όπως κάποιοι άλλοι σε διάφορες περιοχές του Κόσμου σε αξιοζήλευτες πόλεις αλλά ακόμη και μικρά χωριά, που πράγματι υπάρχουν. Εκεί που έχουν την τύχη να τους διοικούν άνθρωποι αξιοπρεπείς, δραστήριοι, σύγχρονοι, εξελίξιμοι, ρηξικέλευθοι, καινοτόμοι.

Εκεί που η ηθική της συμπεριφοράς αποτελεί την βάση για τον πολιτισμό και αν θέλετε και την Δημοκρατία.

Αξιοζήλευτα παραδείγματα κοινωνιών και γιαυτό αποτελούν και πόλους έλξης.

Επαγγελματίες πολιτικάντηδες ας διοικούν και ας ορίζουν τα κόμματα.

Θέλω τα πολύ απλά αγαθά, να πίνω καθαρό νερό, να έχω την ησυχία μου με ασφάλεια, να απολαμβάνω την καθαριότητα, τον πολιτισμό.

Θέλω η πόλη μου και η περιοχή της, που διαθέτει περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς, μυθολογικά, αρχαιολογικά και ιστορικά μοναδικά στοιχεία, να γίνει γνωστή, να την επισκέπτονται από όλα τα μέρη του Κόσμου.

Θέλω να ζω σε μια πόλη που θα μου δίνει την δυνατότητα να αλλάζω παραστάσεις, να συμμετέχω σε εκδηλώσεις –events, να γνωρίζω κόσμο, να έχω ερεθίσματα, να μην βαριέμαι, να βλέπω χαρούμενους ανθρώπους και όχι βαριεστημένους στις καφετέριες.

Αυτά λοιπόν οι συμμετέχοντες στην ομάδα αντιμετώπισης Μπέου χρόνια τώρα δεν μου τα έχουν δώσει, τι θα αλλάξει άραγε τώρα;. 

ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ-ΜΠΕΟΣ-ΨΩΜΙΑΔΗΣ, ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Το καλό με το internet είναι ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να ενημερωθείς και να αποκτήσεις άμεσα γνώση για πράγματα, άτομα και γεγονότα.

Το έκανα λοιπόν και εγώ (μπορείτε και σεις γράφοντας απλά Γερουλάνος) για τον πιο μισητό άνθρωπο αυτή την στιγμή στην πόλη μας και ομολογώ ότι έμαθα πολλά που αξίζει τον κόπο να σας τα κοινοποιήσω και που δυστυχώς δείχνουν την νοσηρή  πραγματικότητα που ζούμε .

Μεταξύ αυτών που γράφονται για τον συγκεκριμένο θα αναφερθώ στα εξής δύο (2) χαρακτηριστικά σχόλια:

Σχόλιο 1^ο: Μιλά για έναν «αλεξιπτωτιστή της πολιτικής» οι επιλογές του οποίου έχουν μπερδέψει αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία δεν μπορούν να καταλάβουν την σχέση του όχι μόνο με την πολιτική αλλά και με το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Επίσης ότι δεν έχει εκλεγεί ποτέ και την θέση του την οφείλει στην στενή φιλία του  (σχεδόν είκοσι χρόνια) με τον ΓΑΠ από τα φοιτητικά χρόνια.

Ακόμη ότι πριν γίνει υπουργός αποτέλεσε το δεξί χέρι του ΓΑΠ.

Στελέχη δε του ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι ο πρωθυπουργός νιώθει ασφάλεια όταν τον έχει δίπλα του.

Είναι γόνος πλούσιας οικογένειας με ποικίλη προϊστορία στην πολιτική (μοναρχία –μεταπολεμικές κυβερνήσεις).  

Αλλά και πως συνεισέφερε στην αναμέτρηση του ΓΑΠ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τι συνέβαινε τότε στην Χαριλάου Τρικούπη, όταν τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ ήταν άδεια.

Τέλος «Μπαλαντέρ», «πασπαρτού», «αλεξιπτωτιστής», «μαθητευόμενος μάγος» ορισμένα από τα παρατσούκλια που του κόλλησαν οι παλιοί.

Σχόλιο 2^ο: (12.4.2011 & 8.7.2011) με τίτλο το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο….Μιλά για ενίσχυση –πρόκληση στο Μουσείο Μπενάκη 3,6 εκατομμυρίων € από Γερουλάνο (όταν τότε λεφτά δεν υπήρχαν για τους Μεσογειακούς!… σχόλιο δικό μου)

Συγκεκριμένα το Μουσείο Μπενάκη μαζί με το Υπουργείο Πολιτισμού του οποίου ηγείται ο Παύλος Γερουλάνος, ανέλαβαν  (μέσα στο 2010) την οργάνωση μια μεγάλης έκθεσης για το Βυζάντιο το 2013 στην Αμερική!.....

Ακόμη πως συμπωματικά πρόεδρος του Μουσείου Μπενάκη είναι η μητέρα του. (εγγονή του Αντώνη Μπενάκη ιδρυτή του ομώνυμου Μουσείου) 

Επίσης ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε αλλά κρατήθηκε σαν επτασφράγιστο μυστικό μέχρι που ένα δημοσίευμα στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με τίτλο «ενίσχυση πρόκληση στο Μουσείο Μπενάκη…από τον ΟΠΑΠ» το έβγαλε στην φόρα αναγκάζοντας έτσι το Υπουργείο να βγάλει δελτίο τύπου αποσιωπώντας όμως εύσχημα ότι τον κύριο λόγω στην οργάνωση της έκθεσης θα τον είχε το Μουσείο Μπενάκη.

Αλλά και ότι στην οργανωτική διοικητική επιτροπή ο Παύλος Γερουλάνος διόρισε μεταξύ των μελών την μητέρα του Αιμιλία Γερουλάνoυ ως πρόεδρο του Μουσείου Μπενάκη, πιθανόν και άλλα μέλη της οικογένειάς του.

Το σχόλιο αναφέρει στην συνέχεια πως το παράδοξο στην υπόθεση είναι ότι στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, γνώριζαν ότι μουσεία και μεγάλα ιδρύματα του Εξωτερικού εκλιπαρούσαν στην κυριολεξία για αρχαιολογικές και βυζαντινές εκθέσεις και κυρίως πως ήταν διατεθειμένα να τις πληρώσουν αδρά.    

Η είδηση συνεχίζει πως ο Υπουργός γνώριζε πολύ καλά ότι τα δύο Βυζαντινά Μουσεία της χώρας υπολειτουργούσαν λόγω έλλειψης χρημάτων.

Παρόλα αυτά αντί να αναλάβει μια τέτοια έκθεση το Βυζαντινό Μουσείο, όπως θα έπρεπε και θα ήταν φυσιολογικό την ανέλαβε το «άσχετο» (όπως αναφέρεται στο σχόλιο) Μουσείο Μπενάκη. 

Τέλος ότι παρόμοιες εκθέσεις για τον Βυζαντινό πολιτισμό έχουν γίνει στο παρελθόν χωρίς να μας κοστίσουν.

Γιατί τώρα χαρίζουμε μια έκθεση; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Εγώ τα δικά μου τα έβγαλα, συνδυάζοντας τα τελευταία τριτοκοσμικά γεγονότα.

Γερουλάνος.. Μπέος.. Ψωμιάδης σύγχρονοι πρωταγωνιστές της Ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας.

Για τον πρώτο μερικά στοιχεία από το internet σας μετέφερα πιο πάνω για τους δεύτερους τα ξέρετε όλοι μετά τον σάλο των ημερών.

Ο πρώτος το καλό μοντέρνο μορφωμένο με πρωτοπόρες ιδέες, παιδί της καλής οικογένειας.

Με προσόντα και γνωριμίες έχει καταφέρει να πλασαριστεί και να είναι απαραίτητος στο σύστημα που υπηρετεί, με απώτερο σκοπό τα συμφέροντα τα δικά του αλλά και όλων αυτών που τον έχουν ορίσει και κινούν τα νήματα αυτού του όχι και τόσο έντιμου… που λέγεται πολιτική.

Οι δεύτεροι μάγκες άνθρωποι της πιάτσας, του λαού.

Γνώστες όσο λίγοι, του ποδοσφαίρου και του γύρο από αυτό ένοχου κυκλώματος, παίζουν το ίδιο άριστα τον ρόλο τους, τόσο καλά που να είναι και αυτοί περιζήτητοι και απαραίτητοι στους υπόλοιπους.

Η διαφορά τους είναι ότι ο πρώτος έχει την δύναμη του συστήματος και επιβιώνει ενώ οι δεύτεροι μένουν με την μαγκιά και το πληρώ-νουν.

Φυσικά όπως συμβαίνει πάντα σε αυτό τον τόπο εκείνοι που χάνουν από αυτό το ανήθικο αλισβερίσι, είμαστε εμείς….οι πολίτες.

Για όσους ενόχλησε ο συσχετισμός το ίδιο και μένα, άλλωστε όλα φήμες είναι μέχρι που δυστυχώς να γίνουν εξευτελιστική για όλους εμάς πραγματικότητα.    

Η ΜΙΖΕΡΙΑ, οι ΒΟΛΙΩΤΕΣ και ο ΜΠΕΟΣ

(Δημοσιεύτηκε στις 6/4/11 στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

Ξέρω πως πολλούς θα ξενίσει το θέμα της σημερινής επιστολής, αφορμή και πάλι αυτό που παλιότερα σε άλλες επιστολές έχω ονομάσει…. Σύνδρομο του Βόλου…. και που για μένα αποτελεί πανάκια όλων των κακών, εμπόδιο στην πρόοδο και φυσικά αιτία της κατάντιας (!..) της πόλης.

Δεν τολμάει να εμφανισθεί κάτι καλό, κάτι που να διαφέρει….και αμέσως ψάχνουν να βρουν τo στραβό (έστω και αν δεν υπάρχει) και να το πολεμήσουν.

Τον ΜΠΕΟ (θα τον λέω έτσι.. του ταιριάζει άλλωστε σαν άνθρωπο της πιάτσας…) ούτε που τον ξέρω, σαν φίλαθλος μόνο έχω παρακολουθήσει τα πεπραγμένα του….

Χρόνια τώρα σαν ποδοσφαιράνθρωπος…. έχει καταφέρει με καθαρά προσωπικό ύφος και συμπεριφορά να πρωτοστατεί στην ποδοσφαιρική επικαιρότητα…. επιλογή του!...

Αν είναι τζογαδόρος, το κράτος και το σύστημα είναι αυτοί που του το επιτρέπουν προκαλώντας τον, πράγμα που κάνουν άλλωστε σε όλους τους Έλληνες επισημοποιώντας (για ιδίους εισπρακτικούς λόγους) το χρηματιστήριο του τζόγου.

Σε τι διαφέρει άραγε!.. από αυτούς που πλούτισαν στα αμαρτωλά χρόνια του χρηματιστηρίου!...

Ο χρόνος έχει αποδείξει ότι παρόλα τα όσα του φορτώνουν και καταμαρτυρούν δεν έχει (από ότι ξέρω) καμιά καταδίκη.

Προσωπικά τον προτιμώ έτσι …. από κάτι σιγανοπαπαδιές!.. νεόπλουτους!... που συναγωνίζονται τα μηδενικά των καταθέσεων τους, τριγυρνώντας στον χώρο κάνοντας ότι είδους λαμογιά!!....λεηλατώντας και πλουτίζοντας πίσω από την μάσκα…. του καθώς πρέπει!..... 

Άλλωστε για ποδόσφαιρο μιλάμε!.... και όχι για κατηχητικό!...   

Στον Ολυμπιακό Βόλου, απέδειξε πως κατέχει και χειρίζεται το θέμα μια χαρά, προσφέροντας εκτός του τσαμπουκά!.. και μεγάλες επιτυχίες συνοδευμένες με ποιότητα!.....

Χρόνια τώρα αυτή η ομάδα παράπαιε!...κινδυνεύοντας ακόμη και να εξαφανισθεί. 

Οι λόγοι πολλοί και το σπουδαιότερο γνωστοί, στους σημερινούς υποστηρικτές της απαξίωσης του έργου… έστω της επιχείρησης! (αν έτσι αρέσει σε κάποιους να λένε)... ΜΠΕΟΥ.

Κάντε μια αναδρομή σε όλους αυτούς που κατά καιρούς ασχολήθηκαν με την ομάδα… υπάρχει σύγκριση;….. μέχρι και κομματικό φέουδο είχε καταντήσει!....

Αν ο ΜΠΕΟΣ κατηγορείται για κάτι που δεν έχει αποδειχθεί, ας τον αφήσουν να τα βγάλει πέρα μόνος του, μπορεί!...

Το κύκλωμα και γενικά το περιβάλλον του ποδοσφαίρου είναι γνωστό πως νοσεί!..

Συμφέροντα, ιδιοτροπίες και ενίοτε κρατικές παρεμβάσεις αλλά και αδιαφορία, το έχουν περιπλέξει σε κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με αθλητισμό.

Πως άλλωστε όταν κυρίαρχο στοιχείο και απώτερος σκοπός είναι το οικονομικό όφελος σε όλες του τις εκδοχές ακόμη και στον με τις κρατικές ευλογίες τζόγο. 

Επομένως είναι η μεγαλύτερη υποκρισία να μιλάμε για προστασίες αθλήματος και καταπάτηση ηθικών αρχών.

Τα γεγονότα (κασέτες…σεναριακή ονομασία) για άλλη μια φορά, όπως συμβαίνει άλλωστε σ αυτή την πόλη και σε όλους τους τομείς, βόλεψαν κάποιους… που αφορμή ζητούσαν!..

Κατά την άποψή τους… δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν να έρθει κάποιος έτσι ξαφνικά να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, να κάνει κάτι το διαφορετικό και το χειρότερο!...τι ντροπή!.. να βάλει τα γυαλιά!... στους αυτοχαρακτηρισμένους γενικά, παράγοντες της τοπικής κοινωνίας… και να τον αφήσουν ήσυχο.

Δυστυχώς αυτή η κούφια συμπεριφορά ανήκει σε μια μειοψηφία πολιτών που καταφέρνει όμως και καπελώνει όλους τους άλλους διατηρώντας την μιζέρια του τίποτα!....

Πιθανόν το λάθος (;) του ΜΠΕΟΥ να είναι ότι δεν έχει μάθει να χαϊδεύει και με τους φελλούς να απασχολείται μόνο όταν πρόκειται να ανοίξει κάποια φιάλη.      

Μια από τις ωραιότερες περιοχές στον κόσμο μένει στην αφάνεια από αυτή και μόνο την υπερισχύουσα κατά περίεργο τρόπο νοοτροπία και συμπεριφορά, μερίδας των ανθρώπων που την κατοικούν.

Χάσαμε τους Μεσογειακούς και το ξεχάσαμε!...

Εκατομμύρια δαπανήθηκαν άσκοπα για κορύνες και άχρηστους ποδηλατοδρόμους και κανένας δεν λογοδότησε!..

Κοντεύουν να πάνε φαντάροι αυτοί που γεννήθηκαν όταν ξεκίνησε ο ατέλειωτος περιφερειακός...και πέρα βρέχει!..

Αρκεί που υπάρχουν τα τσιπουράδικα!... και ο ύπνος.

Αυτή είναι η έξωθεν μαρτυρία!….. γιατί σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες άλλου κόσμου, αυτού που λέγεται σιωπηρή μειοψηφία!.. που επιθυμεί το καλό, την πρόοδο, την εξέλιξη, την διάκριση!... και που όμως αηδιασμένος από όλα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν, έχει αποτραβηχτεί από τα κοινά… παραμένοντας και περιμένοντας όμως, σε αναμονή…

ΤΟ ΠΗΛΙΟ ΟΠΩΣ….ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ

Το 2011 και με αφορμή άρθρο εβδομαδιαίας Αθηναϊκής εφημερίδας (ΒΗΜΑ της Κυριακής 19.12.10), δημοσιεύτηκε  επιστολή μου με τίτλο ΤΟ ΠΗΛΙΟ ΟΠΩΣ….ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ και αφορούσε την δόμηση στο Πήλιο.

Το άρθρο προσπαθούσε να μεταφέρει στους αναγνώστες την αισχρή οικιστική περιβαλλοντική πραγματικότητα του Πηλίου.

Τότε λοιπόν ασχολήθηκα γράφοντας (στον τοπικό τύπο) τα πιο κάτω:

Μια πραγματικότητα –κατάντια θα έλεγα, που δεν είναι άγνωστη και που δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτό που γίνεται παντού, όπου δηλαδή υπάρχει οικιστικό περιβάλλον και κυρίως στον χώρο που κατοικούμε η εργαζόμαστε.

Προσωπικά σαν Αρχιτέκτονας πάντα είχα αντιρρήσεις…., μου φαινότανε και μου φαίνεται τελείως ασυμβίβαστο και θεωρώ υποκριτικό και παράλογο να ενδιαφερόμαστε και να θέτουμε κανόνες μόνο για την φροντίδα και την προστασία των παραδοσιακών οικισμών.

Οικισμούς που τους κατοικούνε η τους επισκέπτονται και τους απολαμβάνουν μόνο μερικές χιλιάδες ενώ υπάρχουν σε πλήρη εγκατάλειψη οι σύγχρονες πόλεις στις οποίες ζούνε, ανατρέφονται, αναπλάθονται, εργάζονται εκατομμύρια.

Από την άλλη ο χαρακτηρισμός Παραδοσιακό!.... μια γενική έννοια γιαυτό που διαμορφώνεται με την πάροδο του χρόνου από τις εκάστοτε συνήθειες –ανάγκες- μιας κοινωνίας.

Αναρωτήθηκε κανένας οι δικές μας γενιές τι παρακαταθήκη θα αφήσουν στις επόμενες, τι θα είναι αυτό που θα δικαιούται του χαρακτηρισμού παραδοσιακό και θ΄ αξίζει φροντίδας διατηρητέου;

Μήπως θα είναι;… οι σκουριασμένες αναμονές για τον όροφο που θα επιτραπεί (όταν…) να γίνει!...,τα απαίσια άλση των κεραιών στις ταράτσες!.. οι ηλιακοί θερμοσυσσωρευτές!... οι δεκάδες και κάθε λογής εμφάνισης συσκευές των κλιματιστικών στις όψεις των κτιρίων!…. αλλά και η ανεξέλεγκτη τώρα τελευταία τοποθέτηση των βολταϊκών πάνελ, της κατ ευφημισμό πράσινης πολιτικής!...

Η παράδοση είναι το χνάρι μιας κοινωνικής χρονικής περιόδου- εποχής, γράφεται καθημερινά, εμπλουτιζόμενη από τους εκάστοτε τρόπους διαβίωσης, συνήθειες και την εξέλιξη.

Οι επιρροές της, επιδρούν και στο οικιστικό περιβάλλον, όπου η καλύτερη, μοναδική φροντίδα για την διατήρησή της (όσο και να φαίνεται παράδοξο)!..  είναι η εξέλιξη.

Αλλού που πρυτάνευσε η φρόνηση (σημειωτέο ότι αυτό έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια), χαρακτήρισαν, θέσπισαν και περιφρούρησαν τα λεγόμενα ιστορικά κέντρα (centri storici), αφήνοντας παράλληλα και διαχρονικά τόπο –χώρο στους νέους- σύγχρονους Αρχιτέκτονες δημιουργούς και τα έργα τους.

Στην πορεία του χρόνου αποδείχθηκε από τα αποτελέσματα, πως η συνύπαρξη αυτή δημιούργησε πόλους αναφοράς, σε αντίθεση με το μπέρδεμα της υποχρεωτικής εκτός εποχής προσαρμογής- προσομοίωσης.

Προσαρμογή και ένταξη στο περιβάλλον δεν είναι η κακέκτυπη αντιγραφή των ξεπερασμένων αξιόλογων προτύπων, δειγμάτων πολιτισμού μιας άλλης εποχής… όπως αυτό που μέχρι τώρα γίνεται στο Πήλιο και που εκ των αποτελεσμάτων αποδείχτηκε λάθος!....

Η αλλαγή είναι ανάγκη επιτακτική και ακολουθεί την εξέλιξη όσο και αν δεν γίνεται άμεσα αποδεκτή.

Ιστορικές αναφορές λένε, πως τότε όταν πρωτάρχισαν να δημιουργούνται οι οικισμοί αυτοί, η εμφάνιση και τα νέα  κατασκευαστικά συστήματα που σήμερα θαυμάζουμε, ήταν σε αντίθεση με το τότε κατεστημένο, κάποιους ξένιζαν και υπήρχαν αντιδράσεις..

  

Ήταν και για τις τότε συνθήκες το καινούργιο, το αποτέλεσμα των κατασκευαστικών εφαρμογών, όπως και των νέων για την εποχή, μεθόδων και υλικών κατασκευής.

Επιδιωκόμενος σκοπός η κάλυψη αναγκών στέγασης κατοικίας –εργασίας, η ασφάλεια, η εξοικονόμηση ενέργειας και φυσικά πάντα η συνύπαρξη όλων αυτών με την αισθητική.

Η φύση έχει διδάξει τον περιβαλλοντικό πλουραλισμό με θαυμάσια αρμονία και στις πιο κοντράστ καταστάσεις (βουνά- πεδιάδες, ψηλό - χαμηλό, βράχια - πλαγιές, δέντρα – θάμνοι, πολυχρωμία – μονοχρωμία  κλπ) δίχως να εμφανίζει πουθενά δείγματα μονότονης επανάληψης.

Εμείς τότε γιατί πρέπει αυτό να το κάνουμε;… και μάλιστα με γενική έμφαση και υποχρεωτικά!....

Αυτό που γίνεται στο Πήλιο όχι διατήρηση δεν είναι, αλλά αισχρή προσβολή της παράδοσης, σνομπάρισμα της Αρχιτεκτονικής και κυρίως της αισθητικής.

Όποιος θέλει να ασχοληθεί με το θέμα αντί των πρόχειρων αναφορών στην ελλιπή νομοθεσία, τα περιττά σχόλια και την συλλογή φωτογραφιών και δηλώσεων…… ας το δει από μηδενική βάση…….

Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται να αναπαράγεται αυτό που ονομάζουμε Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική…

Το Πήλιο δεν αναπαλαιώνεται (όπως εσφαλμένα ονομάζεται αυτό που γίνεται μέχρι σήμερα με την δήθεν αντιγραφή)…

Αναγκαία είναι μόνο η αναστύλωση εκεί που εκάστοτε θα πρέπει!.... όταν χρειαστεί και κυρίως σε ότι αφορά την διατήρηση της ιστορίας του!… 

Με το σκεπτικό αυτό και μόνο πρέπει να βρεθεί η λύση, που δεν είναι άλλη από τον καθορισμό των ιστορικών κέντρων των ακραιφνών παραδοσιακών οικισμών και την διατήρησή τους, ταυτόχρονα με την θέσπιση περιβαλλοντικής νομοθεσίας για την δόμηση στο Πήλιο αλλά και παντού, που θα βασίζεται στον σεβασμό του περιβάλλοντος, της Αρχιτεκτονικής σαν τον κύριο δημιουργό παράγοντα και φυσικά της αισθητικής.

Με αυτόν τον τρόπο ίσως να μπορέσει και η σύγχρονη Αρχιτεκτονική να αφήσει τα χνάρια της στην ιστορία .     

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ (μετ’ εμποδίων) ΑΥΡΙΟ

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

Από τον τοπικό τύπο έμαθα για την ανοικτή (πρωτοτυπία ονομάστηκε) συζήτηση με ελεύθερη παρουσία και συμμετοχή ενδιαφερομένων πολιτών και φορέων της πόλης του Βόλου. Για όσους θέλανε να την παρακολουθήσουνε αυτή  θα γινότανε κατά την προγραμματισμένη για τις 22/2/10 συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Κύρια και μοναδικά θέματα θα ήταν προτάσεις -μελέτες αναβάθμισης της πόλης, με κύρια επιδίωξη την δημιουργία της πόλης του αύριο όπως χαρακτηριστικά διατύπωνε και το σλόγκαν της παρουσίασης.

Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβαίνει σε αυτή την πόλη!!.. και ο κόσμος της να αδιαφορεί για τα πάντα!!.. Ένα τόσο προκλητικά!!..  δελεαστικό θέμα!!... εκτός εξαιρέσεων το σνομπάρισαν όλοι. Ούτε καν το σύνολο των δημοτικών συμβούλων δεν παρέστη. Δηλαδή ζούμε στον (χαμένο) παράδεισο; Δεν κατάλαβα μας αρέσει, μας ενδιαφέρει τόσο ο (μουντός-μίζερος) χώρος γύρο μας, έξω και γύρο από το (χαμένο στην αφάνεια) σπίτι μας; Μήπως άραγε επειδή βαδίζουμε στους ιδανικούς (γεμάτους λακκούβες και κυκλοφοριακή αναρχία) δρόμους; Η μήπως δεν μας πάει να σταματήσουμε την βόλτα μας στα (βρώμικα και επικίνδυνα) πεζοδρόμια; Αλλά και πάλι ίσως επειδή απολαμβάνουμε την δροσιά των τόσων (άφαντων) πάρκων!!...

Ερωτήματα με πολλή δόση ειρωνείας αλλά και με άμεσα συμπεράσματα από την καθημερινή πραγματικότητα της πόλης, το Δημοτικό συμβούλιο της οποίας δεν θα μπορούσε να διαφέρει.   

Εξηγούμαι. Κατά την συνεδρίαση και για αρκετή ώρα θέματα τόσο καίρια για το μέλλον της πόλης είχαν παραγκωνιστεί στην προσπάθεια των παρατάξεων και των προσώπων που τις απαρτίζουν, να φανούν και να επιδείξουν άκαιρη ισχύ. Όλους (όπως έμαθα όμως ότι συμβαίνει συνήθως) τους ενδιέφερε το διαδικαστικό και κυρίως όσο τα ΜΜΕ ήταν μπροστά και παρακολουθούσαν, άλλωστε μετά και κατά την διάρκεια (όταν επιτέλους έγινε) της συζήτησης πολλοί από αυτούς έκαναν διάλλειμα!!... Από την άλλη υπήρχε διάχυτη η προχειρότητα και η ανοργανωσιά (ίσως αποβλέπουσα και επιθυμητή) τις όλης διοργάνωσης. Γιατί λοιπόν να υπάρχει ενδιαφέρον και τι αποφάσεις μπορούν να βγουν σε αυτό το κλίμα.

Το γενικό συμπέρασμα ήταν η προχειρότητα, ο ετσιθελισμός, η προσπάθεια να ετοιμάσουμε και να έχουμε κάτι έτοιμο αποσπασματικά για να προλάβουμε και να μπούμε σε κάποιο πρόγραμμα επιδότησης.

Όταν το σύνολο των πεζοδρομίων βρίσκεται σε άθλια κατάσταση!!. από τις βρωμιές και τα λογής διάσπαρτα εμπόδια!!.. Όταν οι υπό καταστροφή πεζόδρομοι όπου δεν έχουν καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα είναι γεμάτοι από μηχανάκια και σταθμευμένα παράνομα αυτοκίνητα!!.. Όταν όλοι οι δρόμοι είναι γεμάτοι από επικίνδυνες λακκούβες!!.. Όταν οι αμαρτωλοί ποδηλατοδρόμοι στοιχειώνουν εγκαταλειμμένοι στο χάλι τους ανεκμετάλλευτοι!!.. Η τεχνική υπηρεσία του Δήμου προτείνει και παρουσιάζει μελέτη για κατασκευή πεζόδρομου- ποδηλατοδρόμου από την μια άκρη (Γορίτσα) της πόλης μέχρι την άλλη (Αλυκές -Σωρό).

Όταν πάλι υπάρχουν περιοχές σε καίρια και κομβικά σημεία της πόλης που δεν έχουν ξεκαθαρισθεί ακόμη οι χρήσεις γης με αποτέλεσμα να καθυστερεί η οριοθέτηση του αστικού καμβά της πόλης!!.. Οι υπηρεσίες πάλι του δήμου κάνουν προτάσεις αναβάθμισης του ιστορικού εμπορικού κέντρου.

Όταν δεν υπάρχουν στοιχειώδεις χώροι στάθμευσης και ούτε παρουσιάστηκε κάποια σχετική μελέτη, μιλήσανε για απαγόρευση στάθμευσης και κυκλοφορίας στο κέντρο.

Όταν επίσης το παρεξηγημένο και άθλια χρησιμοποιούμενο τσιμέντο υπό μορφή τοίχων, ταρατσών, πλακοστρώσεων αλλά και οι δρόμοι-πεζόδρομοι καταλαμβάνουν αποπνικτικά το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της πόλης, εκτός από κάτι φλυαρίες ακαθόριστες για πράσινο δεν αναφέρθηκε τίποτε άλλο και ας γίνεται σε όλο τον κόσμο λόγος για αναδασώσεις ,πάρκα και πράσινες στέγες.

Όταν τέλος ζούμε την εποχή εκμετάλλευσης των ήπιων μορφών ενέργειας πουθενά δεν είδαμε η ακούσαμε (εκτός κάποιων ελάχιστων περιπτώσεων κλασικών υπόστεγων) για την θέσπιση και εφαρμογή τους.        

   

Όαση…όμως αποτέλεσε η παρουσία των Πανεπιστημιακών και συγκεκριμένα του τμήματος των Αρχιτεκτόνων οι οποίοι απέδειξαν με την παρουσίαση της μελέτης-πρότασης τους, πως υπάρχει τρόπος αλλά και ελπίδα. Εξήγησαν πολύ απλά και σφαιρικά το πώς μια πόλη μπορεί να μεταλλαχτεί διατηρώντας το ιστορικό προφίλ της, ακολουθώντας όμως την εξέλιξη, εκμεταλλευόμενη τα γεωφυσικά πλεονεκτήματα αλλά και αντιμετωπίζοντας τα πιθανά μειονεκτήματα της ανεξέλεγκτης εξάπλωσής της. Δίδαξαν (επόμενο ήταν) στην κυριολεξία το πώς πρέπει να γίνονται οι μελέτες αλλά μέχρι εκεί!!.., γιατί μετά το μπαλάκι το πήραν οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου.

Εντύπωση έκανε κατά την παρουσίαση από τον κ. Κοτιώνη, επικεφαλής καθηγητή, η δήλωσή του ότι στον σύγχρονο σχεδιασμό μιας πόλης πρωτεύοντα ρόλο παίζει η Αρχιτεκτονική γενικά!!.., εγώ θα πρόσθετα και η λεπτομέρεια!!.. Όμως δυστυχώς και τα δύο αυτά λείπουν παντελώς από τις μελέτες που η τεχνική υπηρεσία του Δήμου παρουσίασε.

Οι παρατηρήσεις μου δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα, ούτε πρόθεση μου είναι να μεμφθώ κάτι που να αφορά πρόσωπα αλλά και τις ικανότητες των μελών της τεχνικής υπηρεσίας. Όταν όμως η αναφορά γίνεται για ..την πόλη του αύριο!!.. νομίζω ότι η αρμοδιότητα εκπόνησης αυτών των μελετών ξεφεύγει από τα πλαίσια μίας γενικής και αόριστης τεχνικής υπηρεσίας. Σε όλο τον κόσμο οι μελέτες αυτές ανατίθενται κατόπιν διαγωνισμών και οι εκάστοτε τεχνικές υπηρεσίες τις εφαρμόζουν.

Η πόλη αυτή χρειάζεται, έχει ανάγκη την υπέρβαση!!.. Πρέπει, το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά να πάψει (ενώ είναι τόσο ελκυστική και όμορφη) να είναι απρόσωπη και να αποτελεί το επίνειο του Πηλίου και γενικά και κατά επέκταση της Θεσσαλίας. Χρειάζεται κάτι σύγχρονο κάτι το ριζοσπαστικό δίπλα στο παλιό κάτι που θα αφήσει το στίγμα για τα επόμενα χρόνια αλλά και στην ιστορία. Τα μπαλώματα και οι προχειρότητες δεν της αρμόζουν, εδώ και 60 χρόνια το καινούργιο αυτής της πόλης είναι το ξεφύτρωμα ακαλαίσθητων πολυώροφων ανεξέλεγκτων κατασκευών, το πνίξιμο του πρασίνου και η δημιουργία ενός νέου συνεχούς επιπέδου ταρατσών. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε καθημερινά, αιωρούμενα σωματίδια, αλλαγή κλίματος και ποιος ξέρει τι άλλο!!...

Έχω την άποψη ότι αυτό εξελίχθηκε μέχρι σήμερα και έλαβε την μορφή αυτή, γιατί ο έλεγχος γινότανε και οι σχετικές αποφάσεις παίρνονταν  από τους εκλεγμένους άρχοντες ,των οποίων (τους ζητώ συγνώμη) οι γνώσεις όπως άλλωστε αποδείχθηκε και προχθές και όπως οι ίδιοι παραδέχτηκαν περιορίζονται μόνο επί του διαδικαστικού. Ας περιοριστούν λοιπόν και ας κρατήσουν τον ρόλο που τους ανατέθηκε από τον λαό, αυτόν του καλού διαχειριστή και τα υπόλοιπα ας τα αναθέσουν στους ειδικούς για κάθε περίπτωση.

Η αυθόρμητη προχθεσινή παρουσία- προσφορά τμήματος των πανεπιστημιακών απέδειξε τον τρόπο!!.. άλλωστε και οι ίδιοι αποτελούν μέλη  ζωτικού παράγοντα της πόλης!!.. το περιβάλλον του χώρου τους φροντίζουν!!... Το πανεπιστήμιο όμως δεν είναι μόνο οι Αρχιτέκτονες, πολλά από τα υπόλοιπα τμήματα μπορούν να προσφέρουν και θα το κάνουν. Κοντά σε αυτούς μπορεί να προστεθούν και πολλοί άλλοι αρκεί το πνεύμα να ξεφύγει από τα στείρα πλαίσια των πολιτικών.

Υ.Σ. Άσχετο με την επιστολή σαν θέμα, αλλά σχετικό με τις μελέτες και τα έργα κάποιων δημοσίων υπηρεσιών. Αυτές τις μέρες στον επαρχιακό δρόμο μέχρι την Αγριά εκτελούνται έργα, σπαταλώντας, πετώντας!!..  στην κυριολεξία χρήματα για καλλωπισμό του χώρου των γραμμών του τραίνου. Χρησιμοποιώ τούς πιο πάνω όρους γιατί η κατασκευή θυμίζει στην κυριολεξία, πύργους στην άμμο. Το έργο αυτό με τον τρόπο κατά-σκευής που γίνεται και τα υλικά που χρησιμοποιούνται (δίπλα στην θάλασσα και στο κύμα) δηλαδή κυβόλιθοι ελεύθερα τοποθετημένοι πάνω σε άμμο, είναι καταδικασμένο στην καταστροφή όταν θα το χτυπάει και θα το παρασύρει το κύμα, κάτι που θα γίνεται σχεδόν κάθε μέρα….

Αυτά από μένα, γράψτε και εσείς για ότι νομίζεται παράλογο!!... κάποια 

Η Ευφυΐα της Κομπίνας.

(Δημοσιεύτηκε στις 3/6/10 στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

Υπέρογκο χαοτικό έλλειμμα, χρέη δις, συγκεχυμένες και αόριστες ειδήσεις, όροι ακαταλαβίστικοι για τους πολλούς, ορολογίες (όπως τρόικα –μνημόνιο –σπρέντ –δημοσιονομικό κλπ.).

Διάχυτος πανικός καταστροφής, φαινομενική κρατική αμηχανία- υποταγή και μετά το επιδιωκόμενο: λαϊκή παράλυση!!!!.....

Αποτέλεσμα… η επίτευξη του προσχεδιασμένου ανήθικου πολιτικού εγκλήματος δηλαδή…..πρόσφορο έδαφος για μεταρρυθμίσεις και αντιλαϊκά μέτρα. 

Μερικά χρόνια πριν, όλα αυτά θα φάνταζαν σενάρια μίζερης- αρρωστημένης φασιστικής φαντασίας και ταυτόχρονα θα ήταν αιτίες για λαϊκή εξέγερση -επανάσταση .

Κάτι βρωμάει!. Κάτι δεν πάει!. Το ίδιο εδώ και χρόνια σύστημα ξαφνικά μπλόκαρε (;)!..

ΝΑΙ η χώρα έπρεπε να αλλάξει, υστερούσε των άλλων της ΕΕ σχεδόν σε όλα, η αφορμή όμως και ο τρόπος της αλλαγής, είναι που ξενίζει και κυρίως οι ξενόφερτοι επιτηρητές!.

Οι σύμμαχοι και εταίροι μας, χρόνια τώρα φρόντιζαν αγόγγυστα να μας χορηγούν (ύπουλα αφού γνώριζαν τα πάντα) και να μας δανείζουν.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις μας, αυτό το αλισβερίσι το παρουσίαζαν κατόρθωμα δικό τους σωτήριο για την ανάπτυξη της χώρας και κατά συνέπεια επίτευγμα καλής διαχείρισης.

Όμως το κοινό πασίγνωστο μυστικό, προϊόν διαχρονικής ρεμούλας- διαφθοράς και πλιάτσικου το δηλώσανε σαν τωρινή ανακάλυψη(!..), με μεθοδευμένη καθυστέρηση(!..) κάποιων (πάρα πολλών!..) χρόνων όταν όλοι το γνωρίζανε/με !!!.... 

Με το ξέσπασμα της κρίσης αποδεικνύεται στην κυριολεξία, ο προσχεδιασμένος ύπουλος και ανέντιμος ρόλος όλων τους.

Όσοι μας δάνειζαν το έκαναν για να μας έχουν μόνιμους, σίγουρους και καταχρεωμένους πελάτες της παραγωγής των βιομηχανιών τους και όχι μόνο…

Αφού ταυτόχρονα κυβερνούσαν στην κυριολεξία την χώρα φροντίζοντας (με τις γνωστές πλέον προμήθειες) να έχουν ανθρώπους κλειδιά σε κάθε κυβέρνηση, δημιουργώντας έτσι κατευθυνόμενη εσωτερική και εξωτερική πολιτική.

Σήμερα στο απόγειο αυτής της εξάρτησης –επιβολής, εφαρμόζοντας γνήσιες μεθόδους τοκογλύφων ολκής προσπαθούν, να επιτύχουν τον απόλυτο έλεγχο της χώρας.

Εξ ου και το αποικιοκρατικό μνημόνιο!!!!......    

 

Τακτική που όπως αποδεικνύεται είναι γενικευμένη και θα αφορά και άλλες χώρες που έπονται… και που από ότι διαφαίνεται αποσκοπεί στον πλήρη έλεγχο τους.

Η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί και επιμένει να αυτοχαρακτηρίζεται.. σωτήρας!.. με τα λόγια και τιμωρός!… με τα έργα.

Δεν σώζεις!!.. επιβάλλοντας μεταρρυθμίσεις εξαθλίωσης –διάλυσης -εξαφάνισης, σκορπίζοντας παντού τον πανικό.

Αυτές οι ενέργειες θυμίζουν πλοίαρχο υπεύθυνο τραγικού ναυαγίου που στην κρίσιμη ώρα της σωτηρίας των ναυαγών καταστρέφει τις σωσίβιες λέμβους διαδίδοντας ταυτόχρονα πως οι πιθανότητες διάσωσης είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. 

Η χώρα είναι γεγονός πως υπολείπεται πολλών άλλων σύγχρονων κοινωνιών.

Υστερούμε στην παιδεία, στην έρευνα, στην βιομηχανία.

Μας λείπουν οι εμπειρίες, η απόδοση, η παραγωγή, η ανταγωνιστικότητα, η οργάνωση, ο εξοπλισμός (όχι στρατιωτικός), η εφαρμογή των Νόμων.

Αυτή όμως είναι μία πλασματική πραγματικότητα σκόπιμα επιδιωγμένη και επιβεβλημένη, από όλους αυτούς που ΔΕΝ ήθελαν και ΔΕΝ θέλουν την πρόοδο και την εξέλιξη,

Άλλοι με απώτερο σκοπό –επιδίωξη την επικράτηση της κλεπτοκρατίας αποβλέποντας στην αδυναμία αντίδρασης και ελέγχου!!...

Αλλά και εκείνοι που αποβλέπουν και αποσκοπούν στην διαχειριστική κυριαρχία της.

Στον αντίποδα:

Έχουμε να επιδείξουμε σαν λαός άριστα δείγματα χαρακτήρα, αντίληψης, άμεσης προσαρμογής και προόδου.

Για παράδειγμα η συμπεριφορά μας στους δημόσιους χώρους του ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ όταν το χρησιμοποιούμε, όπως και η διαγωγή μας σαν οικοδεσπότες στην Ολυμπιάδα του 2004, έδειξαν ότι ξέρουμε να συμπεριφερόμαστε ανάλογα, αρκεί να το αξίζει και να μας ικανοποιεί.

Μπορούμε να είμαστε οι καλύτεροι και ΟΧΙ χύμα όπως μας παρουσιάζουν.

Χιλιάδες συμπατριώτες μας διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο.

Δεκάδες φοιτητές, σπουδάζουν στο εξωτερικό και καταξιώνονται αξιοκρατικά, αποτελώντας ξεχωριστές κοινωνικές μονάδες.

Όταν και όπου μας δίνονται οι δυνατότητες για έρευνα, τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά.

                     

Επίσης μεγαλουργούμε δημιουργικά με μόνα εφόδια την αντίληψη, το φιλότιμο και το πείσμα, αρκεί να υπάρχουν κίνητρα, ιδανικά και οράματα.

Από την άλλη η χώρα έχει σπάνιο, πανέμορφο και πολύμορφο για εκμετάλλευση φυσικό πλούτο, αρκεί να αναφέρω:

Τα δεκάδες ποιοτικά αγροτικά προϊόντα αλλά και τις χιλιάδες περιζήτητα σπάνια βότανα. 

Το κλίμα και τις πανέμορφες περιοχές που αποτελούν τουριστικούς πόλους έλξης, σίγουρους θησαυρούς εκμετάλλευσης.

Το γεωφυσικό προφίλ που προδίδει υπέδαφος με σπάνια –άγνωστα κοιτάσματα και ανεκμετάλλευτα ορυκτά.

Τέλος την ιδιομορφία των εδαφών που σε απόλυτο συνδυασμό με την γεωγραφική θέση, παρέχουν ευνοϊκό πεδίο με απεριόριστες δυνατότητες για εφαρμογή των ήπιων μορφών ενέργειας.

Όλα αυτά όμως μένουν ανεκμετάλλευτα!... και σαν να μην υπάρχουν!..  

Χρεοκοπήσαμε!.....Τυχαίο; Δεν Νομίζω!.. Τι να φταίει;

Πάντως όχι εμείς, οι πολίτες!.. όπως ασύστολα μας κατηγορούν.

Το ένα και μοναδικό μας φταίξιμο είναι που εμπιστευτήκαμε τις τύχες μας στις κυβερνήσεις που κατά καιρούς ψηφίσαμε και εκλέξαμε οι οποίες αποδεδειγμένα πλέον, είναι υπεύθυνες των πάντων.

Η Ελληνική κοινωνία η χώρα μας, δεν έχει μόνο οικονομική κρίση. Η κρίση είναι γενική!.... Υπάρχει κρίση αρχών και αφορά όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Ο αντίκτυπος φαίνεται στην διαχείριση, στην παραγωγή, στην παιδεία, στην δικαιοσύνη, στις σχέσεις μας και την συμπεριφορά μας.

Σαν Αρχιτέκτονας έχω μάθει πως το περιβάλλον πλάθει ήθη- χαρακτήρες και κατ επέκταση συμπεριφορές. 

Το περιβάλλον όμως μιας χώρας δεν είναι μόνο το φυσικό, αλλά και αυτό το κοινωνικό που ορίζεται όχι μόνο από τους Νόμους αλλά και από ΑΡΧΕΣ που βασίζονται στον αλληλοσεβασμό την αξιοπρέπεια την αισθητική …..το ευ πράττειν και αγωνίζεσθε…..    

Όλα αυτά οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων φρόντισαν εσκεμμένα να τα εξαφανίσουν.

Όπλα τους η τακτική του τζόγος, άρτος και θεάματα αλλά και το παράλογο φόρτωμα της καθημερινότητας με αναχρονιστικές γραφειοκρατικές δεσμεύσεις και οικονομικές υποχρεώσεις.   

Κατάφεραν έτσι να διαχειρίζονται τα πάντα δίχως έλεγχο κάνοντας ελεύθερα ξεδιάντροπο πλιάτσικο και ξεπούλημα της χώρας στην κυριολεξία (βλέπε ΔΝΤ -τρόικα).

Θεμιτά η αθέμιτα αποπροσανατόλισαν τον κόσμο.

Το χρήμα έγινε ιδανικό και ταυτόχρονα ανάγκη επιβίωσης, η υπερκατανάλωση χόμπι, η αδιαφορία για τα κοινά συνείδηση.

Τα πρότυπα, τα ιδανικά, τα οράματα η αξιοπρέπεια εξαφανίστηκαν και ….να τα αποτελέσματα …

Στο απόγειο αυτής της κατάστασης …το χρέος…

Οι πρωτεργάτες είχαν και έχουν το θράσος να λένε πως …Χρωστάμε δις!...

Το άκουσμα πανικοβάλει!...αυτό άλλωστε θέλουν έτσι επιτυγχάνεται ο σκοπός, που δεν είναι άλλος από την παράλυση….

Γιατί δεν λένε παράλληλα πόσα είναι και τα έσοδα αυτής της χώρας, που φυσικά δεν είναι μόνο από την φορολογία. 

Τα πολλά μηδενικά των εξόδων (+χρέη) είναι αμοιβαία των εσόδων, τα δις αναφέρονται για ανέντιμο εντυπωσιασμό.

Παραδείγματα ενδεικτικά:

Πόσα είναι τα κρατικά έσοδα (αν δεν κάνω λάθος πάνω από το 50% του τζίρου) από την κινητή τηλεφωνία και ακόμη από όλες αυτές τις εταιρείες με τα διάφορα νούμερα, όπως το 118…, των πενταψήφιων για SMS,  αλλά και αυτών με αρχή το 90…

Πόσα τα έσοδα από τον ΟΠΑΠ; Από τα διόδια;

Γιατί ποτέ τους δεν ανέφεραν με συγκεκριμένα στοιχεία –ονόματα, που πήγαν αυτά τα χρήματα του χρέους;

Ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα (επιτροπές κλπ.) έγινε για την δημιουργία εντυπώσεων και για κομματική εκμετάλλευση.

Ποιος τους είπε ότι έχουν το δικαίωμα της απόκρυψης και πολύ περισσότερο της ανήθικης παραγραφής, πως έχουν την απαίτηση από εμάς να είμαστε έντιμοι και συνεπείς όταν οι ίδιοι με περίσσιο θράσος κάνουν το αντίθετο.

Γιατί αναγκάζουν στο ξεπούλημα περιουσιών και δεν κάνουν κάτι παρόμοιο με την κρατική περιουσία.

Γιατί δεν δίνουν κίνητρα επενδύσεων που θα φέρουν έσοδα σε πολλές κατηγορίες επαγγελματιών, άρα και στο ίδιο το κράτος.

Η απάντηση είναι απλή αλλά πολυδιάστατη.

Δεν θέλουν γιατί εκτελούν συντεταγμένες εντολές και ταυτόχρονα γιατί δεν μπορούν, το είδος τους δεν είναι για τα βαθιά.

Η πολιτική συμβαδίζει με την ευφυΐα της κομπίνας, αλλά όχι με την ευφυΐα της προόδου, της εξέλιξης, της ανταγωνιστικότητας και κατά συνέπεια της ευημερίας.