ΕΛΕΟΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΦΥΓΕΤΕ!.....

Ήθελε 25 χρόνια για να τελειώσει ο εικοστός αιώνας και εγώ γύρισα στον Βόλο, τελειώνοντας τις σπουδές μου στο εξωτερικό, με την νεανική επιθυμία (παρά τις έξωθεν προκλήσεις) να μείνω και να εξελιχθώ σε αυτόν.

Από τότε πέρασαν τα χρόνια, η ζωή έφερε τα ωραία, τα άσχημα, τα εύκολα, τα δύσκολα και φυσικά την αλλαγή.

Αλλαγή που οφείλεται εκτός από την πάροδο του χρόνου, στην πρόοδο, στην εξέλιξη, στην υγεία, στην διαχείριση των ευκαιριών.

Όλα αυτά συνέβησαν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν σύμφωνα θα έλεγα με κάποιον άγραφο κανόνα από τον οποίο θα έπρεπε (!..) φυσιολογικά να εξαρτώνται όλα και όλοι.. εμείς!...

Λίγο περίεργη εισαγωγή αναγκαία όμως γιαυτό που θα ακολουθήσει.

Γράφω λοιπόν για αλλαγή εννοώντας την φυσιολογική αλλαγή αυτή που συντελέστηκε (όπως!..) σε όλους εμάς, εκτός από μία, αυτή της άμοιρης πόλης του Βόλου!.... και κατ επέκταση της περιοχής που κατοικούμε.

Βόλος!.. μια πόλη περιβαλλοντικά από τις καλύτερες στον Κόσμο!.. σε μια περιοχή που παραπέμπει προκλητικά σε σκάνδαλο θείας δημιουργίας και παρόλα αυτά η πόλη αυτή συνεχίζει χρόνια τώρα να αντανακλά θλιβερή αίσθηση ανεξήγητης μιζέριας.

Αφού λοιπόν τα φυσικά στοιχεία δεν συντελούν δεν συμπράττουν με αυτό το φαινόμενο, η απλή λογική καταλήγει στο συμπέρασμα και παραπέμπει στον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή σε εμάς τους κατοίκους της και φυσικά και κατά κύριο λόγο στους ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ της, άντε!... ας τους πω ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ της.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν, μαζεύτηκαν μερικοί, σχεδόν όλοι από τους πάλε ποτέ μονίμως εναλλασσόμενους μεταξύ τους διοικούντες (…γνωστοί οι περισσότεροι, μερικοί και φίλοι και ας με συγχωρέσουν αν με αυτά που θα γράψω τους πικράνω…) και αποφάσισαν να συμπράξουν και να διεκδικήσουν για άλλη μια φορά την συνέχιση της αφάνειας, της καταστροφής.

Επιτέλους κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι, ο αυτοσεβασμός, η αξιοπρέπεια και το να κρατάς τα προσχήματα είναι μέσα στους κανόνες του φερ πλέι, το αντίθετο όταν ξεχνάς εύκολα τα λάθη σου που έβλαψαν, να αδιαφορείς για τις ατέλειές σου και να επαναλαμβάνεσαι, είναι προσβολή προς την κοινή γνώμη.

Η ζωή είναι, γεμάτη λάθη και επιτυχίες, το να παραδέχεσαι λοιπόν την ακαταλληλότητα (θα αποφύγω την λέξη ανικανότητα) δεν είναι ντροπή κάπου αλλού θα είσαι ικανός.

Πρέπει λοιπόν κάποιοι να καταλάβουν πως η πόλη δεν τους ανήκει, δεν είναι το μαγαζί τους και όλοι εμείς τα ράφια του (το έχω ξαναγράψει), επιτέλους ας ασχοληθούν με κάτι άλλο που ίσως το ξέρουν καλύτερα.

Τους έχουμε βαρεθεί, οι περισσότεροι είναι οι ίδιοι εδώ και πολλά χρόνια (τα πόστα τους άλλαζαν) και μάλλον έχουν στερέψει από ιδέες (αν τις είχανε ποτέ!...) που τελικά είναι αυτό που λείπει και χρειάζονται.

Τόσα χρόνια τι έκαναν, ας κάνουν ένα απολογισμό, το αποτέλεσμα θα είναι το ΤΙΠΟΤΑ!....

Φυσικά αναφέρομαι σε ιδέες πρωτοποριακές, ρηξικέλευθες, αντίστοιχες με το μοναδικό περιβάλλον που έχουμε την τύχη να ζούμε και όχι σε ιδέες τύπου εγκληματικών ποδηλατοδρόμων!..... κορυνών!....  

Δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδεολογίες τους, άλλωστε τόσα χρόνια τις έχουν καταπατήσει μόνοι τους.

Τους ενόχλησε που ένας άνθρωπος του τζόγου, του ποδοσφαίρου, κομπιναδόρος, του μαύρου μετώπου, των σκοτεινών κύκλων και των συμμοριών (χαρακτηρισμοί δικοί τους), μπήκε στα πόδια τους και φοβούνται πως κινδυνεύουν να χάσουν το παιχνίδι.

Αν τελικά κάποιος υπόδικος κατεβαίνει υποψήφιος, γιαυτό δεν τους φταίει κανένας, αν η υπάρχουσα νομοθεσία του το επιτρέπει ας την κατηγορήσουν.

Άλλωστε λένε πως ο Λαός ξέρει και κρίνει, ας τον αφήσουν λοιπόν να κρίνει.

Μήπως τα πράγματα όμως δεν είναι όπως παρουσιάστηκαν από τα κάποια γνωστά –άγνωστα συμφέροντα.

Κατηγορούν κάποιον από την εμφάνιση και την συμπεριφορά του, ας μείνουμε σε αυτά, γιατί για τα υπόλοιπα δεν έχει αποδειχθεί τίποτα.

Μόνο οι χώροι που κινούνται διαφέρουν, στους δικούς τους μετράει ο λαοπλάνος λόγος στον δικό του ο τσαμπουκάς, εξαρτάται από τους αποδέκτες να κρίνουν και βασικά το πεδίο εφαρμογής.

Για πολλούς άλλωστε από τους κατήγορους λένε διάφορα, θέλετε να τα πιστέψουμε;

Γίνεται αναφορά σε φουσκωτούς και μπράβους, σε τι διαφέρουν όλοι αυτοί από τους δυο-τρεις αστυνομικούς συνοδούς κάθε πολιτικού, πιθανόν και μερικών εκ των κατηγόρων. 

Στήσιμο παιχνιδιών δεν γίνεται μόνο στο ποδόσφαιρο, γίνεται και στην πολιτική, στην ανάθεση δημοσίων έργων, σε δημόσιους διαγωνισμούς, φαντάζεστε λοιπόν να γίνουν και εκεί ανακρίσεις και προφυλακισμοί;   

Τόσα χρόνια την σύμπραξη αυτή γιατί δεν την κάνανε, όταν η πόλη την είχε ανάγκη για πρόοδο; Τόσο σπουδαίος είναι ο αντίπαλός τους που ο φόβος του τους ενώνει; Μέχρι τώρα οι ανάγκες της πόλης δεν ήταν ικανές να τους ενώσουν;

Αντίθετα όλοι στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου πίσω από φρούδες ιδεολογίες (δημοκρατικές- προοδευτικές (;..) δυνάμεις) και από στείρες πολιτικές και κομματικές προκαταλήψεις, σε κάθε συνεδρία δίνανε μάχες για προσωπική προβολή πιθανόν και για ημέτερα συμφέροντα και κομματικούς θώκους.

Ήταν άλλωστε διάχυτη η εικόνα της αντιπαλότητας μεταξύ τους.

Αναρωτιέστε τι θα κάνουν αν και όταν κερδίσουν τις εκλογές; αν ο ερωτάς τους αποδειχθεί πρόσκαιρος.

Όλα αυτά τα γράφω σαν ένας απλός πολίτης αυτής της δύσμοιρης πόλης.

Έχω βαρεθεί, κουράστηκα όπως νομίζω και οι περισσότεροι, να ακούω μεγαλοστομίες και τίποτα περισσότερο, να καταλαβαίνω πως με κοροϊδεύουν.

Θέλω και εγώ να ζω ανθρώπινα, όπως κάποιοι άλλοι σε διάφορες περιοχές του Κόσμου σε αξιοζήλευτες πόλεις αλλά ακόμη και μικρά χωριά, που πράγματι υπάρχουν. Εκεί που έχουν την τύχη να τους διοικούν άνθρωποι αξιοπρεπείς, δραστήριοι, σύγχρονοι, εξελίξιμοι, ρηξικέλευθοι, καινοτόμοι.

Εκεί που η ηθική της συμπεριφοράς αποτελεί την βάση για τον πολιτισμό και αν θέλετε και την Δημοκρατία.

Αξιοζήλευτα παραδείγματα κοινωνιών και γιαυτό αποτελούν και πόλους έλξης.

Επαγγελματίες πολιτικάντηδες ας διοικούν και ας ορίζουν τα κόμματα.

Θέλω τα πολύ απλά αγαθά, να πίνω καθαρό νερό, να έχω την ησυχία μου με ασφάλεια, να απολαμβάνω την καθαριότητα, τον πολιτισμό.

Θέλω η πόλη μου και η περιοχή της, που διαθέτει περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς, μυθολογικά, αρχαιολογικά και ιστορικά μοναδικά στοιχεία, να γίνει γνωστή, να την επισκέπτονται από όλα τα μέρη του Κόσμου.

Θέλω να ζω σε μια πόλη που θα μου δίνει την δυνατότητα να αλλάζω παραστάσεις, να συμμετέχω σε εκδηλώσεις –events, να γνωρίζω κόσμο, να έχω ερεθίσματα, να μην βαριέμαι, να βλέπω χαρούμενους ανθρώπους και όχι βαριεστημένους στις καφετέριες.

Αυτά λοιπόν οι συμμετέχοντες στην ομάδα αντιμετώπισης Μπέου χρόνια τώρα δεν μου τα έχουν δώσει, τι θα αλλάξει άραγε τώρα;.