ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ-ΜΠΕΟΣ-ΨΩΜΙΑΔΗΣ, ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Το καλό με το internet είναι ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να ενημερωθείς και να αποκτήσεις άμεσα γνώση για πράγματα, άτομα και γεγονότα.

Το έκανα λοιπόν και εγώ (μπορείτε και σεις γράφοντας απλά Γερουλάνος) για τον πιο μισητό άνθρωπο αυτή την στιγμή στην πόλη μας και ομολογώ ότι έμαθα πολλά που αξίζει τον κόπο να σας τα κοινοποιήσω και που δυστυχώς δείχνουν την νοσηρή  πραγματικότητα που ζούμε .

Μεταξύ αυτών που γράφονται για τον συγκεκριμένο θα αναφερθώ στα εξής δύο (2) χαρακτηριστικά σχόλια:

Σχόλιο 1^ο: Μιλά για έναν «αλεξιπτωτιστή της πολιτικής» οι επιλογές του οποίου έχουν μπερδέψει αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία δεν μπορούν να καταλάβουν την σχέση του όχι μόνο με την πολιτική αλλά και με το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Επίσης ότι δεν έχει εκλεγεί ποτέ και την θέση του την οφείλει στην στενή φιλία του  (σχεδόν είκοσι χρόνια) με τον ΓΑΠ από τα φοιτητικά χρόνια.

Ακόμη ότι πριν γίνει υπουργός αποτέλεσε το δεξί χέρι του ΓΑΠ.

Στελέχη δε του ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι ο πρωθυπουργός νιώθει ασφάλεια όταν τον έχει δίπλα του.

Είναι γόνος πλούσιας οικογένειας με ποικίλη προϊστορία στην πολιτική (μοναρχία –μεταπολεμικές κυβερνήσεις).  

Αλλά και πως συνεισέφερε στην αναμέτρηση του ΓΑΠ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τι συνέβαινε τότε στην Χαριλάου Τρικούπη, όταν τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ ήταν άδεια.

Τέλος «Μπαλαντέρ», «πασπαρτού», «αλεξιπτωτιστής», «μαθητευόμενος μάγος» ορισμένα από τα παρατσούκλια που του κόλλησαν οι παλιοί.

Σχόλιο 2^ο: (12.4.2011 & 8.7.2011) με τίτλο το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο….Μιλά για ενίσχυση –πρόκληση στο Μουσείο Μπενάκη 3,6 εκατομμυρίων € από Γερουλάνο (όταν τότε λεφτά δεν υπήρχαν για τους Μεσογειακούς!… σχόλιο δικό μου)

Συγκεκριμένα το Μουσείο Μπενάκη μαζί με το Υπουργείο Πολιτισμού του οποίου ηγείται ο Παύλος Γερουλάνος, ανέλαβαν  (μέσα στο 2010) την οργάνωση μια μεγάλης έκθεσης για το Βυζάντιο το 2013 στην Αμερική!.....

Ακόμη πως συμπωματικά πρόεδρος του Μουσείου Μπενάκη είναι η μητέρα του. (εγγονή του Αντώνη Μπενάκη ιδρυτή του ομώνυμου Μουσείου) 

Επίσης ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε αλλά κρατήθηκε σαν επτασφράγιστο μυστικό μέχρι που ένα δημοσίευμα στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με τίτλο «ενίσχυση πρόκληση στο Μουσείο Μπενάκη…από τον ΟΠΑΠ» το έβγαλε στην φόρα αναγκάζοντας έτσι το Υπουργείο να βγάλει δελτίο τύπου αποσιωπώντας όμως εύσχημα ότι τον κύριο λόγω στην οργάνωση της έκθεσης θα τον είχε το Μουσείο Μπενάκη.

Αλλά και ότι στην οργανωτική διοικητική επιτροπή ο Παύλος Γερουλάνος διόρισε μεταξύ των μελών την μητέρα του Αιμιλία Γερουλάνoυ ως πρόεδρο του Μουσείου Μπενάκη, πιθανόν και άλλα μέλη της οικογένειάς του.

Το σχόλιο αναφέρει στην συνέχεια πως το παράδοξο στην υπόθεση είναι ότι στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, γνώριζαν ότι μουσεία και μεγάλα ιδρύματα του Εξωτερικού εκλιπαρούσαν στην κυριολεξία για αρχαιολογικές και βυζαντινές εκθέσεις και κυρίως πως ήταν διατεθειμένα να τις πληρώσουν αδρά.    

Η είδηση συνεχίζει πως ο Υπουργός γνώριζε πολύ καλά ότι τα δύο Βυζαντινά Μουσεία της χώρας υπολειτουργούσαν λόγω έλλειψης χρημάτων.

Παρόλα αυτά αντί να αναλάβει μια τέτοια έκθεση το Βυζαντινό Μουσείο, όπως θα έπρεπε και θα ήταν φυσιολογικό την ανέλαβε το «άσχετο» (όπως αναφέρεται στο σχόλιο) Μουσείο Μπενάκη. 

Τέλος ότι παρόμοιες εκθέσεις για τον Βυζαντινό πολιτισμό έχουν γίνει στο παρελθόν χωρίς να μας κοστίσουν.

Γιατί τώρα χαρίζουμε μια έκθεση; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Εγώ τα δικά μου τα έβγαλα, συνδυάζοντας τα τελευταία τριτοκοσμικά γεγονότα.

Γερουλάνος.. Μπέος.. Ψωμιάδης σύγχρονοι πρωταγωνιστές της Ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας.

Για τον πρώτο μερικά στοιχεία από το internet σας μετέφερα πιο πάνω για τους δεύτερους τα ξέρετε όλοι μετά τον σάλο των ημερών.

Ο πρώτος το καλό μοντέρνο μορφωμένο με πρωτοπόρες ιδέες, παιδί της καλής οικογένειας.

Με προσόντα και γνωριμίες έχει καταφέρει να πλασαριστεί και να είναι απαραίτητος στο σύστημα που υπηρετεί, με απώτερο σκοπό τα συμφέροντα τα δικά του αλλά και όλων αυτών που τον έχουν ορίσει και κινούν τα νήματα αυτού του όχι και τόσο έντιμου… που λέγεται πολιτική.

Οι δεύτεροι μάγκες άνθρωποι της πιάτσας, του λαού.

Γνώστες όσο λίγοι, του ποδοσφαίρου και του γύρο από αυτό ένοχου κυκλώματος, παίζουν το ίδιο άριστα τον ρόλο τους, τόσο καλά που να είναι και αυτοί περιζήτητοι και απαραίτητοι στους υπόλοιπους.

Η διαφορά τους είναι ότι ο πρώτος έχει την δύναμη του συστήματος και επιβιώνει ενώ οι δεύτεροι μένουν με την μαγκιά και το πληρώ-νουν.

Φυσικά όπως συμβαίνει πάντα σε αυτό τον τόπο εκείνοι που χάνουν από αυτό το ανήθικο αλισβερίσι, είμαστε εμείς….οι πολίτες.

Για όσους ενόχλησε ο συσχετισμός το ίδιο και μένα, άλλωστε όλα φήμες είναι μέχρι που δυστυχώς να γίνουν εξευτελιστική για όλους εμάς πραγματικότητα.